Door Freddy Forger
In het café, op verjaardagsfeestjes en borrels is het een veelbesproken onderwerp: dat ene beursgenoteerde bedrijf waarvan de aandelenkoers alleen nog maar gaat stijgen. Zit u er al in? Zo niet: meteen doen! De waarde van bijvoorbeeld het aandeel Tesla is daarmee tot ongekende hoogtes gestegen. Immers, elektrische auto’s hebben de toekomst, toch? Zo hopen veel beleggers met een selectie van precies die snel stijgende aandelen een super-rendement te behalen. In vaktermen noemen we dat ‘de markt verslaan’; een beter rendement behalen dan het gemiddelde rendement van de hele markt. Maar helaas: het werkt gewoonweg niet. In dit artikel leggen we aan de hand van de wetenschap uit waarom niet.
De keuze om in specifieke aandelen te beleggen noemen we ‘stock picking’. Heel veel mensen geloven hierin. Volgens de gedragspsychologie kan de populariteit van stock picking verklaard worden door iets wat in gedragswetenschappelijke termen de ‘overconfidence bias’ heet, oftewel: ‘overmoed’. Daar is sprake van als mensen de kans op een positieve uitkomst overschatten en de kans op een slechte uitkomst onderschatten. Bij stock picking is men heilig overtuigd van het eigen idee over waarom dit ene aandeel gaat knallen. De kans op verlies? Daar staat men eigenlijk niet zo bij stil. En dat gaat dus heel vaak fout. Laten we bekijken waarom, op basis van de feiten.
De feiten op een rij:
Beleggen in aandelen is intrinsiek risicovoller dan bijvoorbeeld beleggen in een staatsobligatie. Een staatsobligatie is immers niets anders dan dat u een geldlening verstrekt, waarvoor u een vooraf afgesproken rente terug ontvangt van een partij die nagenoeg altijd kan betalen: de staat (bananenrepublieken uitgezonderd). Beleggen in een aandeel is iets totaal anders, namelijk: u investeert uw geld op basis van uw verwachting dat het betreffende bedrijf gaat groeien, waarmee de waarde van het bedrijf en daarmee de waarde van het aandeel stijgt. Maar u weet op het moment van instappen nog niet zeker of dit gaat gebeuren of niet. Daarmee neemt u dus meer risico. En daarom is de potentiële vergoeding die u daarvoor krijgt ook groter. Immers: omdat een aandeel risicovoller is, moet het rendement hoger zijn om u te verleiden dat risico te nemen.
Welnu, het risico dat u neemt is in feite tweeledig:
1. een systemisch risico.
Het risico dat de volledige aandelenbeurs daalt, waarbij uw aandeel mee daalt. Dit risico kan niet door diversificatie ‑het spreiden van uw geld in meerdere aandelen- gecompenseerd worden. Maar daarom wordt u dan ook beloond met een hoger rendement, als de koersen stijgen.
2. een non-systemisch risico.
Het risico dat de waarde van uw aandeel in een bedrijf om een of andere reden sterk daalt. Door te beleggen in een specifiek aandeel, neemt u dus een extra risico bovenop het systemische risico. U krijgt alleen geen extra compensatie voor dit extra risico dat u neemt bovenop het systemische risico.
Met andere woorden: met stock picking neemt u een extra risico, zonder dat u daarvoor gecompenseerd wordt! Deze eenvoudige uiteenzetting bewijst: er is geen enkele rationele basis voor deze manier van beleggen. En de wetenschap onderbouwt dit:
De Efficiënte markthypothese
De efficiënte markthypothese is de theorie in de financiële wetenschap dat in de prijs van effecten zoals aandelen alle publieke informatie en toekomstverwachtingen verwerkt zitten. Professor Eugene Fame ontwikkelde deze theorie eind jaren 1960 en publiceerde het in mei 1970 in de Journal of Finance onder de titel Efficient Capital Markets: A Review of Theory and Empirical Work. Een van de belangrijkste conclusies van de theorie is dat het onmogelijk is om structureel betere beleggingsresultaten te behalen dan gemiddeld, behalve door geluk. En wel om de volgende redenen: alle bekende informatie in de markt zou al in de prijzen verwerkt zijn. De toekomstige ontwikkelingen zijn de facto onvoorspelbaar, want niemand kan de toekomst voorspellen. Als er nieuws bekendgemaakt wordt, zullen alle actoren in de markt hun verwachtingen aanpassen. Sommigen zullen te optimistisch zijn en anderen te pessimistisch, maar de markt als geheel zal volgens de hypothese altijd gelijk hebben.
Kortom: je kunt het alleen beter doen dan de markt, door puur geluk. Daarmee is het is voor stock pickers onmogelijk om het consequent, op de langere termijn, voortdurend beter te doen dan de markt. Stock picking is puur rationeel bezien dus een hele slechte keuze, maar deze kan dus wel een positief resultaat hebben, in geval van geluk. Dat maakt het alleen nog geen goede keuze.
Andere feiten die stock pickers niet vertellen
In “Do Stocks Outperform Treasury Bills?”, een paper gepubliceerd door Hendruk Bessembinder van de Arizona State University in 2018, lezen we het volgende:
- Bessembinder bestudeerde de rendementen van individuele Amerikaanse aandelen vanaf 1926 tot 2018.
- 60% van alle aandelen die hij bestudeerde leverden gedurende de volledige looptijd een lager rendement op dan een Amerikaanse ‘Treasury Bill’ (een soort kortlopende obligatie).
- Dat betekent dat men vanaf 1926 tot nu met de risicovrije Treasury Bills meer rendement gerealiseerd zou hebben, dan met 60% van de Amerikaanse aandelen.
- Bessembinder concludeerde dat deze data bewijzen waarom stock picking strategieën meestal slechter presteren dan de marktgemiddelden.
- Al moet gezegd worden dat 4% van de Amerikaanse aandelen verantwoordelijk bleek voor 100% van de opbrengsten op de Amerikaanse beurs vanaf 1926.
Het is duidelijk: ook Bessembinder laat zien dat stock picking een grotere kans heeft om minder te presteren dan een risicovrije belegging, dan de kans dat het de markt verslaat. Maar stock pickers zullen naar aanleiding van Bessembinders onderzoek het punt maken dat het er nu juist om gaat om precies die door Bessembinder genoemde 4% van supergoed presterende aandelen te vinden. Het probleem is alleen dat het onmogelijk is om van tevoren te weten welke aandelen dat zijn. We kunnen dit enkel achteraf concluderen. De legendarische index investor Jack Bogle omschreef zijn strategie om hiermee om te gaan als volgt: “zoek niet naar de speld in de hooiberg. Koop gewoon de hele hooiberg.” Wat zich laat vertalen als: koop geen individuele aandelen, koop gewoon de hele markt.
Wat is het ergste dat er zou kunnen gebeuren?
Het ergste wat een stock picker kan overkomen is dat het aandeel van hun keuze naar waarde 0 zakt. Dit gebeurt zelden, maar het gebeurt wel: denk maar aan het beursgenoteerde Lehman Brothers of Enron: beide bedrijven zijn er niet meer. Maar de kans hierop is vrij klein. Echter, de kans dat een stock picker het merendeel van zijn / haar geld verliest is aanzienlijk:
Een onderzoek van J.P. Morgan uit 2014 onderzocht de aandelen van alle Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven vanaf 1980. Wat bleek: 40% van de 13.000 onderzochte aandelen daalden 70% ten opzichte van hun hoogste waarde en keerden nooit meer terug naar dit prijsniveau. Kortom: als u kiest voor individuele aandelen, dan is het meest waarschijnlijke scenario dat u geld verliest. Zonde toch?
Daarom houden we ons bij Stoic verre van stock picking. Wij spreiden het geld van onze klanten altijd zoveel mogelijk in de hele markt. Want afzonderlijke koersen schommelen onvoorspelbaar, maar de wereldeconomie groeit op de langere termijn altijd. Zo eenvoudig kan het zijn.
